Әлиман, Жәнібек. Екі теңіз


Әлиман, Жәнібек. Екі теңіз [Мәтін] : [ақындар Сағи Жиенбаев пен Жұмекен Нәжімеденовтың шығармашылығы туралы] / Жәнібек Әлиман // EGEMEN QAZAQSTAN. – 2024. – 17 шілде. – Б. 9.

Аннотация

Мақалада автор екі ақын Сағи Жиенбаев пен Жұмекен Нәжімеденовтің теңіз туралы өлеңдерін мысалға ала отырып, адамның табиғат стихияларының алдында қауқарсыз екенін көрсетеді. Екі ақын екі түрлі суреттеп жеткізсе де, бейнелеуі әртүрлі болса да, түсіндіруі бір. Көк теңізге айналудың қажеті шамалы. Адам болып қалғаннан абзалы жоқ. Теңізді де бағындырарлық ақыл-ой мен күш-қуат берген бізге, сосын соның даңқымен өмір сүрудің дәмін бір татқан соң, «қайта айналып шығуың қиын болады». Демек бара-бара теңізге де, тауға да, темірге де айналуы кәдік жаратылыс сана-сезімімен ғана адам. Қалғанынан қайран жоқ.

В статье на примере стихотворений двух поэтов Сағи Жиенбаева и Жұмекена Нәжімеденова о море, автор показывает, что человек беспомощен перед стихией природы. Несмотря на то, что два поэта описывают это по-разному и используют разные образы, их интерпретация одинакова. Незачем превращаться в синее море. Нет ничего лучше, чем оставаться человеком. Ты дал нам разум и силу, чтобы покорить море, и как только ты вкусишь славу жизни в нем, тебе будет трудно повернуть назад. Поэтому только с сознанием природного существа человек постепенно превращается в море, гору и железо.